Baba, katlanır…
Baba, kol-kanat olur…
Baba, cihana siper eder göğsünü…
Baba, kendi derdine aldırmaz…
Baba, adaletli olur…
Baba, ayrımcılık yapmaz…
Baba, kin gütmez…
Baba, içi kan ağlarken gülümser…
En önemlisi: baba, içi kan ağlarken gülümsetir…
Sosyal medyada geziyordum… Bir büyükşehir belediye başkanı sosyal medya hesapları üzerinden yaptığı paylaşımlarda “En Baba Başkan” sloganını kullanmış!..
Yaklaşık son 1 senedir yakından izliyorum…
Şekilden şekle giriyor…
Bir gün gençleşiyor, spor yapıyor…
Bir gün bakıyorsun klip çekiyor…
Olmayan enerjisini varmış gibi göstermeye çalışıyor…
Baktı bu yol tutmuyor, şimdi de “BABA” rolünü oynuyor…
İlçelere hizmette sürekli ayrımcılık yapan…
Dediğim dedik, çaldığım düdük diyen…
Kendisini eleştirenlerle küsen…
Bürokratlarının önerilerini tavsiyelerini dinlemeyen…
Asansörde karşılaştığı kişileri tanımayan…
Alakasız günlerde doğum günü kutlayan…
Gazeteciler arasında ayrımcılık yapan…
Sosyal medya hesapları üzerinden yapılan paylaşımlara sürekli yorumlar yapan…
İşine gelen haberleri paylaşıp, işine gelmeyen haberleri yapan gazetecileri telefon rehberinden silen…
Bir açılışta Genel Başkanının önünde protesto edilen…
Depremzedeleri misafirhaneden çıkarılması talimatını vererek, ikinci seçimde partisinin oy kaybına uğramasına neden olduğu ülke genelinde konuşulan…
Kendi ilinin ilçe kongrelerine katılma nezaketini göstermeyip, Akdeniz ve Ege turuna çıkarak mevkidaşlarını ziyaret eden, kendi ilçelerindeki partilileri adeta dışlayan…
Katlanmayan, kol-kanat germeyen, adaletli olmayan, kin güden, gülmeyen, güldürmeyen sürekli birileriyle kavga içerisinde olup, bütün bu sıraladıklarımı yapan birisinden olsa olsa “Şam Babası” olur…
Hadi oradan… “En Baba Başkan”mış… “Şam Babası!”
